سایت رسمی جماعت دعوت و اصلاح

سیره‌ی نبوی بسان مشعلی بر سر راه رهبران و رهروان مسلم است پس باید در آن تأمل شایسته نمود تا از راز و رمز موفقیت پیامبر (ص) وصحابه کرام او بهره‌مند گردید. چون تحلیل ابعاد و زوایای زندگی پر رمز و راز پیامبر (ص) می‌تواند مارا به اصولی رهنمون باشد که ازآن‌ها راهکارهای عملی برای زمان حاضرو همه زمان‌ها به دست آید. 

چکیده:
واژه‌شناسی، که در شرح مفردات الفاظ بحث و گفتگو می‌کند یکی از معارف پیش نیاز مفسّر می‌باشد؛ چون به وسیله لغت، شرح مفردات الفاظ و معانی آن‌ها روش گشته و الفاظ مشترک از لغات مختص، و عام از خاص تشخیص داده می‌شود. واژه شناسی «تفسیر و تأویل» نیز از چند جهت حائز اهمیت است.

چکیده

اسلام تنها عقیده‌ای محض و یا مجموعه‌ای از اعمال و مراسم مذهبی نبوده؛ بلکه برنامه‌ای مفصل برای تمامی مراحل و لحظات زندگی انسان است که در آن عقاید، عبادات و قواعد عملی زندگی، چیزهایی از هم گسسته نیستند بلکه زنجیروار به هم متصلند و ماه رمضان نیز از این قانون مستثنی نبوده، بلکه ارتباط با بطن زندگی و عقیده و باور الهی دارد.

مفهوم «تربیت» در تعالیم وحی و سنت نبوی، بر پرورش استعدادهای درونی انسان و فراهم ساختن زمینه‌ی رشد استعدادهای آدمی دلالت می‌کند. به عبارت دیگر، در تربیت، عنایت و اهتمام به پیشبرد تمایلات فطری و استعدادهای متنوع متربی لحاظ شده؛ و تربیت نیز، در صورتی ثمربخش است که با عمل و کوشش متربی همراه باشد.

ویژگیهای سنّت نبوی دراسلام    

استاد قرضاوی از لابلای بررسی و فهم دقیق و صحیح سنّت نبوی، به وجود ویژگی‌‌هایی در سنّت نبوی پی می‌برد که اهمیت و جایگاه آن را در اسلام را به وضوح نمایان می‌سازد.    

ایشان در کتاب ارزشمندش « کیف نتعامل مع السنۀ النبویۀ» از این ویژگی‌‌ها و خصوصیات چنین یاد می‌کند: ‌   

«این ویژگیها عبارتند از: 

الف) فراگیری. 

ب) اعتدال. 

ج) آسانی وسهولت. 

اکنون به شرح وتوضیح هر یک به تفصیل پرداخته می‌شود: 

چکیده: 

بدون شک، سنّت، پس از قرآن مجید، دومین جایگاه تشریع و قانونگذاری در اسلام را به خود اختصاص داده است. 

اهمیت سنّت و جایگاه آن در تشریع اسلامی، از آنجا معلوم می‌شود که سنّت، بیانگر داده‌‌های قرآن و شارح احکام آن است و انکار سنّت به عنوان یکی از منابع تشریع، پیامدی جز انکار عملی بسیاری از اصول و احکام مسلّم اسلام را ندارد.

 توکل‌ و اعتماد به‌ خدا در امور زندگی،‌ ویژگی‌ای‌ سودمند و اثربخش در مقابله با مشکلات، مقاومت‌ در برابر یأس‌ و نومیدی و مهار اضطراب‌ و افسردگی‌ است؛ نيز جايگاه بزرگي در دين دارد و یکی از بزرگ‌ترین لوازم ایمان به‌شمار می‏آید. 

توكل در لغت به معنی ‏واگذار كردن امري ‏به شخص معتمد است، ازاين جهت كه واگذاركننده خود را در انجام آن كار عاجز و ناتوان می‌ببيند. (راغب ‌اصفهانی، مفردات: 531) 

به تعبیری دیگر توکل یعنی فرد با درك ضعف و ناداری خویش، به یك كاردانِ لایق اعتماد ورزد و امر خود را به او بسپارد. 

نگارنده‌ی قاموس قرآن، درباره‌ی معناي توکل به نکته‌ی جالبي اشاره مي‌کند؛ او مي‌نويسد: هر کاري که به‌وجود مي‌آيد و هر بهره‌اي که از چيزي عايد مي‌شود،

ب ) اصلاح میان مردم (اصلاح ذات البین) اگر در میان مسلمانان کشمکش و اختلافی رخ دهد و با دروغ گفتن ممکن است آتش فتنه و فساد خاموش گردد در این صورت دروغگوئی گناه نیست بلکه بر عکس ثواب نیز دارد.

مراتب و انواع دروغ
1- پایین‌ترین مرتبه دروغ، رساندن و اخبار از مطالب خلاف واقع است. و این اطلاع رسانی خلاف واقع می‌تواند با زبان یا نوشتن یا اشاره نمودن باشد. البته شرط اینکه گوینده‌ی خبر را کاذب بدانیم آن است که از دروغ بودن خبری که می‌دهد آگاه باشد و الا کذب خبری وجود دارد اما کذب مخبری صادق نیست.

چکیده‌:
یکی از مهمترین مصائب و بیماری‌های مهمی که از ابتدای خلقت بشر گریبانگیر او بوده و پس از این هم به وفور می‌توان شاهد آن بود، معضل مهم و نابود کننده دروغ است.
در واقع دروغ در تمام ادوار و اعصار یک آفت اجتماعی است که باعث ایجاد بسیاری از پستی‌ها و بدیها می‌گردد، بدیهی است جامعه‌ای که در میان افراد آن دروغ رایج و متداول باشد، قطعاً جامعه‌ای امن و سالم نیست، بلکه ملتی در حال ترقی و پیشرفت است که صداقت و درستی در آن استوار و پابرجا باشد، زیرا دروغ دشمنی و کینه‌ورزی را در میان مردم به بار می‌آورد، و منجر به بی اعتمادی در میان آنان می‌گردد، و آنان را از همدیگر دور می‌کند، به طوری که هیچگونه تعاون و همیاری در بین آنان انجام نمی‌گیرد و فاقد هر گونه الفت و محبت نسبت به همدیگر می‌باشند، و از این جهت است که اسلام کذب را یکی از گناهان کبیره شمرده است و می‌فرماید:
«إِنَّ اللَّهَ لَا یهْدِی مَنْ هُوَ مُسْرِفٌ کَذَّابٌ»
....... قطعا خدا کسی را که افراط کار و بسیاردروغزن را هدایت نمی‏کند (غافر/28)